فهرست مطالب

تعمیر و نگهداری راه‌های آسفالته ۱

انواع ترکهای راههای آسفالته ۱

۱٫ ترکهای پوست سوسماری ۱

نحوه مرمت آن ۱

۲٫ ترک‌های تیغه‌ای: (نحوه مرمت آن) ۱

۳٫ ترکهای لبه‌ای: (نحوه مرمت آن) ۱

مرمت چهار نوع ترک بالا را می‌توان به صورت زیر انجام داد: ۲

انواع تغیر شکل راههای آسفالت ۲

۱٫ تغییر شکل شیاری راههای آسفالته: (نحوه مرمت) ۲

۲٫ کنار رفتن و موج‌دار شدن آسفالت: (نحوه مرمت آن) ۲

۳٫ نشست در راه‌های آسفالته: (نحوه مرمت آن) ۳

پیدایش اضمحلال در راه‌های آسفالته ۳

پیدایش چاله در راه‌های آسفالته: (نحوه مرمت آن) ۳

مرمت چاله ۳

شکل تابلوها ۱۴

رنگ تابلوها ۱۵

اندازه تابلوها ۱۵

نماد تابلوها ۱۵

انواع ترکهای راه‌های آسفالته ۱۶

ب) مرمت ترک ۱۷

ترک تیغه‌ای ۱۸

ترکهای لبه‌ای ۱۹

ترک دوبندی ۲۰

ترک انعکاسی ۲۰

ترک چروکی ۲۲

ترک تعریضی ۲۳

انواع تغییر شکل راه‌های آسفالت ۲۴

کنار رفتن و موج‌دار شدن آسفالت ۲۵

نشست در راه‌های آسفالته ۲۷

تورم در راه‌های آسفالته ۲۹

پیدایش چاله در راه‌های آسفالته ۳۰

ب) مرمت چاله ۳۱

فرسایش راه آسفالته ۳۲

لغزندگی راه آسفالته ۳۴

رو زدن قیر در راه‌های آسفالته ۳۵

کنترل آب‌شستگی در اطراف پایه‌های پل ۳۸

مقدمه ۳۸

انواع آب‌شستگی ۳۸

مکانیزم آب‌شستگی در اطراف پایه‌های پل ۳۹

روشهای جلوگیری و کنترل آب‌شستگی ۴۰

استفاده از طوق برای کاهش آب‌شستگی ۴۱

حفظ و نگهداری پل ۴۳

۱٫ خوردگی آرماتورهای بتن ۴۳

۲٫ خرابی ۴۳

۳٫ خرد شدن ۴۴

۴٫ پوسته شدن ۴۴

۶٫ ترکها ۴۵

خوردگی‌های متداول در پلهای بتن مسلح ۴۵

کنترل خوردگی ۴۷

دسته‌بندی ترکها ۵۴

مواد تعمیر ۵۵

پیش‌درآمدی بر وسایل کنترل ترافیک ۵۷

کاربردهای وسایل کنترل ترافیک ۵۷

۵۸

وظیفه وسایل کنترل ترافیک ۵۸

ضوابط وسایل کنترل ترافیک ۵۹

نگهداری وسایل ۶۰

یکنواختی وسایل ۶۱

یکنواختی وسایل  کنترل ترافیک ۶۱

مزایای یکنواختی ۶۱

توسعه استانداردها و یکنواختی ملی ۶۳

کتابچه راهنمای  یکنواختی ملی وسایل کنترل ترافیک MUTCD 64

آئین‌نامه یکنواخت رانندگی ۶۶

آگاهی همگانی ۶۷

اختیارات قانونی ۶۸

تابلوها و علامت‌گذاریهای ترافیکی ۷۰

علامت‌گذاریهای ترافیکی ۷۰

مصالح ۷۱

رنگ علامت گذاریها ۷۴

انواع خطوط ۷۴

عرض و الگوی خط کشی ۷۵

نگهداری از علامت‌گذاریها ۷۵

مناطق سبقت ممنوع ۷۶

علامت گذاری در نزدیکی موانع ۸۰

علامت‌گذاریهای شیبراهه آزاد راهها ۸۱

علامت‌گذاری جدولها برای محدودیتهای پارکینگ ۸۳

علامت‌گذاری اشیاء ۸۳

رهنمایه‌ها ۸۴

تابلوهای ترافیک ۸۴

طراحی تابلوها ۸۵

شکل تابلوها ۸۶

۶٫ مستطیل (طول در جهت افقی): کلیه تابلوهای راهنمایی به استثناء تابلوهای عملیات ساختمانی و نواحی تفریحی. ۸۶

رنگهای تابلو ۸۶

اندازه تابلوها ۸۸

نمادهای تابلو ۸۸

پیام های نوشتاری ۸۸

روشن‌سازی و شب‌نمائی ۸۹

روشهای تأمین روشنایی ۸۹

روشهای تأمین شب نمایی ۹۰

محل تابلوگذاری ۹۰

نگهداری تابلوها ۹۲

طبقه‌بندی عملکردهای تابلوها ۹۲

تابلوهای مقرراتی ۹۲

تابلوهای هشدار دهنده ۹۴

تابلوهای راهنما ۹۴

تابلوهای جدید ۹۷

انواع ساخت تابلو ۹۷

تابلوها و تصادفات ۹۷

چراغ‌های راهنمایی ۹۸

طبقه‌بندی چراغ های راهنمایی ۹۸

چراغ‌های راهنمای ترافیک (ایست و حرکت) ۹۹

نگهداری چراغ‌های راهنمایی ۱۰۰

چراغ های راهنمایی با زمان ثابت ۱۰۲

ضوابط مربوط به چراغ‌های ثابت ۱۰۳

کنترل کننده‌های زماندار ۱۰۴

کنترل‌کننده‌های نیمه متغیر ۱۰۶

کنترل کننده‌های تمام متغیر ۱۰۷

کنترل کننده‌های حجم  ـ چگالی ۱۰۸

زمانسنج عابرین پیاده ۱۱۲

زمانسنج سبز پیشایند ۱۱۲

شناسگر ۱۱۲

شناسگرهای فشاری ۱۱۲

شناسگر راداری ۱۱۳

شناسگر مادون قرمز ۱۱۳

شناسگر القایی ۱۱۳

شناسگر ضربه‌ای ۱۱۴

شناسگر فتوالکتریک ۱۱۴

شناسگر عابرین پیاده ۱۱۴

تعمیر و نگهداری راه‌های آسفالته

انواع ترکهای راههای آسفالته

در سطوح آسفالته به صور مختلف ترک عارض می‌شود. پیدایش این ترکها در واقع علل و ریشه‌های مختلف دارد که قبل از هرگونه اقدامی بایستی علت و یا عللی که سبب پیدایش ترک در سطح راه شده است شناخت و سپس اقدام به مرمت آن نمود.به همین علت ترکهای سطوج آسفالته به تفتیک مورد بررسی قرار می‌گیرند. انواع ترکهای شناخته شده سطوح آسفالته به شرح زیر می‌باشند.

۱٫ ترکهای پوست سوسماری

نحوه مرمت آن

 نظر به اینکه ترک پوست سوسماری به واسطه اشباع شدن قشر خاک ریز و نیز روسازی راه عارض شده است در نتیجه تنها راه علاج و مرمت عبارت است از حذف خاکها و مصالح اشباع شده و زهکش کردن اطراف محل لکه‌ها می‌باشد و نتیجتاً مرمت راه مشتمل است برکندن آسفالت و برداشتن قشرهای روسازی و زیرسازی و انجام زهکشی در محل برداشته شده می‌باشد. پس از حذف مصالح نامرغوب بایستی محل کنده شده را با مصالح، مخلوط رودخانه‌ای از نوع مصالح زیر اساس ریخته و سپس به جای قشر اسای قیری ریخته و روی آن قشرهای بیندروتوپکا را بخش نمود.

۲٫ ترک‌های تیغه‌ای: (نحوه مرمت آن)

برای مرمت داخل ترکها با قیر مخلوط همراه با ماسه پر نمایند و چنانچه در محل ترک تیغه‌ای نشست هم ملاحظه می‌شود سطح نشست نموده را با آسفالت گرم پر نمائید تا راه پروفیله شود.

۳٫ ترکهای لبه‌ای: (نحوه مرمت آن)

با توجه به علل پیرایش ترک برای رفع نقص و مرمت راه بایستی نسبت به احداث و ایجاد زهکشی مناسب در شانه راه اقدام نمود.

۴٫ ترک دوبندی

۵٫ ترک چروکی

۶٫ ترک انعکاسی

۷٫ ترکهای تعریضی

مرمت چهار نوع ترک بالا را می‌توان به صورت زیر انجام داد:

ترکهای کوچک (کمتر از (  اینچ عرض) را معمولاً به سختی می‌توان به کمک قیر یا امولسیون مرمت نمود. ولی ترکهای بزرگتر از   اینچ عرض را می‌توان توسط امولسیون یا قیر مخلوط و کمی ماسه ریزدانه مرمت نمود.

۸٫ ترک لغزشی: (نحوه مرمت آن) بهترین طریقه مرمت ترکهای لغزشی عبارتست از برداشتن لایه رویی و بررسی علل عدم چسبندگی دو قشر می‌باشد سپس با پخش قیر تک تک لایه رویسی را پخشی و تسطیح نموده و سپس می‌کوبند.

انواع تغیر شکل راههای آسفالت

۱٫ تغییر شکل شیاری راههای آسفالته: (نحوه مرمت)

بهترین طریقه برای مرمت تغییر شکل شیاری عبارتست از پر کردن و پرفیله کردن محل شیار با آسفالت گرم می‌باشد. البته دانه‌بندی آسفالت بایستی با توجه به عمق شیار انتخاب شود.

۲٫ کنار رفتن و موج‌دار شدن آسفالت: (نحوه مرمت آن)

بی شبهه این نوع تغییر شکل بدترین عارضه است که در یک راه آسفالته ممکن است بروز نماید و تنها راه علاج این نوع تغییر شکل عبارتست از برداشتن قشر آسفالت و پخش آسفالت گرم و پروفیله کردن در محلهایی است که این نوع عارضه حادث شده است.

۳٫ نشست در راه‌های آسفالته: (نحوه مرمت آن)

علی‌الاصول نحوه مرمت نشست در راه‌های آسفالته عبارتست از پر کردن محل نشست با بتن آسفالتی گرم تا این که محل نشست پروفیله و هم تراز قسمتهای دیگر راه بشود.

۴٫ تورم در راههای آسفالته: (نحوه مرمت آن)

نحوه مرمت این نوع تغییر شکل مشابه به مرمت ترکهای پوست سوسماری است که در همین مبحث تشریح شده است.

پیدایش اضمحلال در راه‌های آسفالته

پیدایش چاله در راه‌های آسفالته: (نحوه مرمت آن)

این نوع عارضه که ناشی از اضمحلال قسمتی در سطح راه‌های آسفالته است. معمولاً به شکل دوایر با اندازه‌های مختلف در سطح راه عارض می‌شود.

مرمت چاله

اکثراً چاله‌ها در قشر آسفالت به هنگامی عارض می‌شوند که واحد نگهداری راه قادر به مرمت دائمی راه آسفالته نمی‌باشد. در آن نوع عارضه چنانچه بخواهند به طور موقت چاله را مرمت نمایند کافیست که محل چاله را تمیز و سپس با آسفالت‌های سرد پیش‌اندود پر نمایند. ولی چنانچه هدف مرمت اساسی راه باشد بایستی اطراف چاله بریده شود. (تا عمق مناسب) سپس با بتن آسفالتی مرمت شود.

۲٫ فرسایش راه آسفالته (نحوه مرمت آن)

برای مرمت سطح آسفالت را همینکه دچار عارضه فرسایش شده باشد بایستی به کمک آسفالت سطحی سطح راه را مرمت نمود که این عمل به عنوان عمل نگهداری راه و یا جلوگیری از ادامه فرسایش تلقی می‌شود. با توجه به شدت فرسایش می‌بایستی نوع آسفالت سطحی انتخاب شود.

تعمیر و نگهداری پل

آب‌شستگی پایه‌های پل

انواع آب‌شستگی

سه نوع آب‌شستگی در محل یک پل ممکن است به وجود آید:

الف) آب‌شستگی عمومی

این آب‌شستگی هنگامی رخ می دهد که کل بستر رودخانه در بازه‌ای که پل در آن قرار دارد به عللی در حال پائین رفتن باشد.

ب) آب‌شستگی موضعی

این آب‌شستگی ناشی از برخورد مستقیم آب به پایه‌های پل و در نتیجه جدا شدن مصالح اطراف پایه و حمل آنها به پائین دست می‌باشد.

ج) آب‌شستگی در اثر تنگ شدگی

معمولاً برای کاهش طول پل عرض رودخانه در  محل احداث پل کم می‌شود. کاهش عرض رودخانه منجر به افزایش سرعت و ایجاد آب‌شستگی در محل پل می‌شود.

روشهای جلوگیری و کنترل آب‌شستگی

روشهای مختلفی برای جلوگیری و یا کاهش آب‌شستگی در اطراف پایه‌های پل پیشنهاد شده است که می‌توان آنها را به دو دسته تقسیم ۱٫ مستقیم و ۲٫ غیر مستقیم تقسیم کرد. در روش مستقیم مقاومت بستر در مقابل تنشهای وارده افزوده می‌گردد. این کار با تعویض مصالح اطراف پایه با مصالح مقاومتر انجام می‌شود. معمولترین مصالح مورد استفاده سنگ می‌باشد و روابط متعددی نیز برای محاسبه قطر لازم برای سنگ با توجه به دبی طراحی ارائه شده است. در روش غیر مستقیم با عوض کردن الگوی جریان در اطراف پایه نیروهای مخرب کاهش داده می‌شوند. معمولترین راه نیز در این روش استفاده از یک طوق در روی پایه برای جلوگیری از برخورد جریان رو به پائین با بستر رودخانه در جلو پایه می‌باشد.

خوردگی‌های متداول در پلهای بتن مسلح

در کل سه حالت خوردگی در پلها که ممکن است به وجود بیاید عبارتند از:

۱٫ در عرشه پل ۲٫ در پایه و ستون‌ها ۳٫ در کوله‌ها و دیوارهای برگشتی

کنترل خوردگی

برای دوری از مشکلات بیشتر در طراحی، تعیین نوع مصالح و مشخصات آنها برای پروژه‌های بهسازی و بازسازی باید اصلاحاتی انجام گیرد اگر در تهیه مصالح و طراحی در حین اجرا و طرح توجه کامل و مناسب صورت گیرد، بسیاری از مسائل خوردگی را می‌توان با هزینه پائین برطرف نمود موارد ذیل برخی از فاکتورهایی قابل توجه در این خصوص می‌باشد:

۱٫ استفاده از فلزات مرغوب

توضیح اینکه باید سعی شود در سازه‌های همچون پل از فلزاتی استفاده شود که در کل در مقابل خوردگی مقاومتی نسبت به سایر فلزهایی که خورنده‌تر هستند باشد. در صورتی که از فلزی مثل فولاد استفاده شود باید سعی شود که فولاد گالوانیزه شده استفاده کرد.

۲٫ مناسبترین مصالح را با محیط انتخاب کنیم

باید در محلی که پل می‌خواهد احداث شود اطلاعات کاملی از شرلایط محیطی داشت بدین‌گونه که شرایط منطقه از لحاظ میزان اسیدی بودن را کاملاً آگاه باشیم.

۳٫ مراقبت و دقت در دتیل‌ها

که مسائل موجود در اجرا می‌باشد. به عنوان مثال برای اجزای پلهای فلزی در محیط‌های خورنده یک اضافه ضخامت در حدود ۱۲۵/۰ اینچ برای فلز می‌تواند متوسط عمر سازه را در حدود ۳۰% اضافه نماید. در اجزای بتنی نیز اگر از بتن چگالتری استفاده گردد و مانعی در برابر حرکت آب و یونهای کلر ایجاد شود بسیار مفید خواهد بود.

۴٫ استفاده از سیستم‌های پوششی

استفاده از سیستم‌های پوشاننده نظیر پوشش‌های فلزی در فولاد، پوشش با مواد آلی روبتن و یا پوششی از مواد غیرآلی روی فولاد دو سازه مانع مناسبی در برابر مواد خورنده خواهد بود.

۵٫ حفاظت کاتودیک

بدین‌گونه که در کنار فولاد، یک فلز با خورندگی بالا مثل منیزیم یا روی قرار دهیم که در سیستم خوردگی آند واقع شوند و این فلزها (منیزیم و روی) که خاصیت خورندگی بیشتر از فولاد دارند خورده شوند و فولاد در این سیستم مورد محافظت قرار بگیرد.

ترکها در پلهای بتنی

ترکها ممکن است به واسطه تعمیرشان به دو دسته تقسیم شوند:

۱٫ ترکهای خفته: که شبیه یک باز شدگی یا مانند یک ترک بسته می‌باشند.

۲٫ ترکهای زنده: که ممکن است در معرض رشد باشند.

تعمیر ترکهای خفته

۱٫ به وسیله تزریق اپوکسی

۲٫ به وسیله گروت کردن و درزگیری

۳٫ توسط بخیه زدن یا دوختن

۴٫ با استفاده از آرماتورگذاری بدون کشش

۵٫ با استفاده از فولاد پیش تنیده

۶٫ به وسیله سوراخ کردن و درپوش گذاشتن

۷٫ به وسیله گروت کردن

تعمیر ترکهای زنده

۱٫ ماستیکها: ماستیکها که معمولاً مایعاتی لزج (غلیظ) از قبیل روغنهای نخشکیده یا آسفالتهای با نقطه جوش پائین با رشته‌های از پرکننده‌ها می‌باشند.

۲٫ ترمو پلاستیک‌ها: ترموپلاستیکها وقتی گرم می‌شوند به مایعی لزج یا نیمه لزج (ویسکوز و نیمه ویسکوز) تبدیل می‌شوند. آنها شامل آسفالتها، آسفالتهای لاستیکی اصلاح شده، نوعی از قیرها و قطران ذغال سنگ می‌باشند.

۳٫ الاستومرها: این پوشش محدوده وسیعی از مواد مشتمل بر پلی سولفیدها، پلی سولفیدهای اپوکسی، پلی اورتان‌ها، سیلیکن ها و اکریلها می‌باشند.

پیش‌درآمدی بر وسایل کنترل ترافیک

وسایل کنترل ترافیک چیستند؟

تابلوها، چراغ‌های راهنمایی خط کشی‌ها و لوازم نصب شده در کنار یا روی خیابان یا راه می‌باشند.

۱٫ کاربردهای وسایل کنترل ترافیک

ایمنی یک راه و قابلیت آن در عبور تعداد کافی وسایل نقلیه با حداقل تأخیر و ناراحتی، تا حد زیادی بستگی به منظم بودن جریان ترافیک دارد. یکی از مهمترین عوامل مؤثر در فرمانبرداری رانندگان، استانداردها هستند یک راننده حق دارد انتظار داشته باشد که هر وسیله کنترل ترافیک همواره دارای معنی یکسانی باشد. عدم کاربرد صحیح از وسایل کنترل ترافیک عملاً بر اتلاف سرمایه‌های ملی در بسیاری موارد منجر به نتایجی بر خلاف اهداف اولیه می‌گردد. مانند ایجاد تأخیر، سردرگمی و بی احترامی و بی‌توجهی به کلیه وسایل کنترل ترافیک.

ـ امکان کاربری وسایل کنترل ترافیک را نمی‌توان تحت هیچ عنوان به طور حدسی تعیین نمود. بدن منظور می‌باید بر اساس اصول اساسی مهندسی و مطالعات دقیق انواع جریان های ترافیکی، تصادفات، سرعت‌ها، تأخیرات و شرایط فیزیکی ماهیت دقیق مسئله را کشف و لوازم و روش‌های خاص کنترل ترافیک مورد نیاز را مشخص نمود. بعد از انجام این مراحل وسایل و کنترل‌ها می‌باید با اصول مندرج در کتاب راهنمای وسایل یکنواخت کنترل ترافیک (MUTCD)  انطباق داده شوند به کمک مطالعات میدان قضاوت محدودتر می‌گردد ولی در آخرین تحلیل عامل قضاوت شخصی بالاجبار باید وارد گردد. بنابراین تمام راه حل‌های ترافیکی باید صرفاً آزمایشی در نظر گرفته شوند.

۲٫ وظایف وسایل کنترل ترافیک

وظایف وسایل کنترل ترافیک دادن اطلاعات عملکردی لازم برای استفاده‌کنندگان راه در طول مسیر سفر آنها می‌باشد. وسایل کنترل ترافیک می‌توانند مکمل و یا اصلاح کننده قوانین اساسی راه باشد. این وسایل به ۳ گروه عملکردی زیر تقسیم می‌شوند:

۱-۲٫ وسایل مقرراتی: وسایلی که استفاده‌کنندگان راه را از قوانین ترافیکی حاکم بر یک محل و یا یک راه مفروض مطلع می‌سازند. عدم توجه به این وسایل تحت عنوان قانون شکنی قابل مجازات می‌باشد.

۲-۲٫ وسایل هشدار دهنده: اینها توجه رانندگان را به شرایط موجود در طول مسیر یا در مجاورت آن که می‌تواند منشأ خطرات احتمالی باشد جلب می‌کند.

۳-۲٫ وسایل راهنمایی کننده: این وسایل به منظور راهنمایی و اطلاع‌رسانی به رانندگان می‌باشد. اطلاعاتی مثل مشخصات مسیر، مقاصد، مسافات، توصیف مسیر و …

۳٫ ضوابط وسایل کنترل ترافیک

هر وسیله کنترل ترافیک باید حائز شرایط زیر باشد:

۱٫ جلب توجه کننده باشد.

۲٫ قادر به برآورده ساختن یک نیاز اساسی باشد.

۳٫ یک پیام ساده و روشن را القا کند.

۴٫ جلب احترام استفاده‌کنندگان راه را بنماید.

۵٫ در محلی قرار گیرد که فرصت برای پاسخ وجود داشته باشد.

برای تضمین شرایط فوق چهار نکته اساسی می‌باید رعایت شود.

طراحی وسایل

۱٫ استفاده از تضاد رنگ‌ها، رنگ، شکل، اندازه، ترکیب، روشنایی و در صورت نیاز بازتاب و در برخی موارد به تحمل حرکت و صدا

۲٫ ساده‌سازی و علائم و پیام‌ها، خوانا بودن، شکل، اندازه و رنگ که باعث فهم راحت‌تر شود.

۳٫ جلب احترام توسط یکنواختی، منطقی بودن اندازه، خوانایی و روشنی

۴٫ زمان لازم برای پاسخ‌گویی بستگی به خوانایی، اندازه، محل مناسب در ارتباط با جریان و سرعت ترافیک دارد.

موقعیت وسایل

۱٫ به منظور جلب توجه باید وسیله  به گونه‌ای نصب شود که در داخل مخروط بینایی رانندگان عادی (۱۰ تا ۱۲ درجه) واقع شود.

۲٫ برای جلب توجه باید وسیله محلی نصب شود که بتواند به طور منطقی پیام خود را به رانندگان برساند.

۳٫ برای تأمین زمان واکنش وسیله باید با توجه به خوانایی، سرعت و فاصله از نقطه واکنش مورد بررسی قرار گیرد.

۴٫ برای کمک به انتقال مفهوم واقعی وسیله باید با توجه به نقطه، شئ، خط، جدول و یا وضعیتی که اشاره می‌کند نصب شود.

نگهداری وسایل

۱٫ برای جلب توجه به وسیله باید خوانا و تمیز باشد.

۲٫ برای انتقال مفهوم وسیله در یک نگاه باید آن را در حد خوبی نگهداری کرد.

۳٫ برای جلب احترام باید وسیله تمیز، خوانا، در وضعیت مناسب و در شرایط کارکرد خوب باشد.

یک‌نواختی وسایل

۱٫ جلب توجه تا حد زیادی به بستگی به یکنواختی در کاربرد دارد.

۲٫ جلب احترام بستگی به استاندارد بودن وسایل و استفاده منطقی از آنها در شرایط مجاز ترافیکی دارد.

۳٫ زمان کافیست برای واکنش بستگی به استانداردهای طراحی، محل قرارگیری و کاربرد وسایل دارد.

کتابچه راهنمای یکنواختی ملی وسایل کنترل ترافیک MUTCD

اولین چاپ MUTCD در سال ۱۹۳۵ به وسیله یک کمیته مشترک AASHO و کنفرانس ملی ایمنی راه‌ها و خیابانها صورت گرفت که البته انتشار این کتاب گامی بود در جهت یکنواختی ملی وسایل کنترل ترافیک.

علامت‌گذاری‌های ترافیکی

شامل کلیه خطوط و کلمات، رنگ‌آمیزیها و یا سایر وسایل به استناد تابلوهاست که در داخل یا سطح روسازی به جدول‌بندی یا اشیاء کنار جاده نصب یا ترسیم می‌شوند.

کارکرد محدودیت‌های علامت‌گذاری

از علامت‌گذاری‌ها به منظور تنظیم و  راهنمایی ترافیک و بالا بردن ایمنی راه استفاده می‌شود. در برخی موارد از آنها به عنوان مکمل مقررات و هشدارهای سایر وسایل کنترل بهره‌برداری می‌شود.

ظرفیت راه‌ها معمولاً در اثر جریان ترافیک مرتب و منظم که از کاربرد صحیح علامت‌گذاری روسازی نتیجه می‌شود افزایش می‌یابد.

علامت‌گذاری وسایل محدودیت‌های خاصی است بارش برف می‌تواند آنها را به طور کامل پنهان کند و تر شدن یا پوشش آنها به وسیله روغن و یا کثافات وضوح دید آنها را از بین می‌برد. علامت‌گذاری روسازی‌ها باید در فواصل زمانی نسبتاً کوتاهی تجدید  شود و بخصوص در راه‌های پر حجم که می‌تواند مسئله چند خطی شدن را به وجود آورد.

طراحی علامت‌گذاری

مصالح

رایج‌ترین روش علامت‌گذاری روسازی جداول و اشیاء رنگ‌آمیزی است. در برآورد ارزش‌های نسبی یک رنگ بخصوص باید قیمت خرید، هزینه اجراء، دوام، قابلیت دید در شب. ظاهر و فرمول شیمیایی آن در نشر گرفته شود. یک مؤسسه بر اساس این منطق فرمولی برای تعیین هزینه مصالح در هر کیلومتر در هر روز از عمر مفید علامت‌گذاری پیشنهاد کرده است. نتیجه نه‌چندان غیر منتظره این بوده است که استفاده از رنگهای گرانتر با کیفیت بالا دارای بیشترین صرفه اقتصادی است.

مواد ترموپلاستیک خصوصیات بسیار مطلوبی در علامت‌گذاری نشان داده‌اند. بخصوص درمواردی که فرسایش ترافیکی شدیدی وجود داشته باشد مانند خط‌کشی عرضی تقاطعات ترکیبات ترموپلاستیک در دمای بالا اجرا می‌شوند و پس از  سرد شدن سخت شده و یک دائمی در سطح روسازی به جا می‌گذارد. در مقایسه با خط‌های رنگی استاندارد عمر ۳ برابر و هزینه ۶ برابر جلب توجه می‌کند.

کفپوش‌ها باید به گونه‌ای قرار گیرند که سطح بالای آنها تقریباً هم‌سطح با سطح روسازی باشد و می‌توان آنها را به صورت پیوسته و یا با فواصل کوتاهی به کار برد که جنس آنها از پلاستیک،          گونی ـ پلاستیک و یا سایر مواد انعطاف‌پذیر است.